پارتیشن بندی هارد دیسک | پارتیشن بندی هارد در ویندوز
پارتیشن بندی هارد دیسک
هارد دیسک یکی از ضروریترین ابزارها برای مدیریت حجم وسیعی از دادهها و اطلاعات میباشد. پارتیشن بندی به شما این امکان را میدهد که استفاده بهینهای از هارد داشته باشید. در واقع با پارتیشن بندی هارد دیسک میتوانید فایلها، برنامهها و پوشههای خود را در درایوها بهینه و سازماندهی کنید.
با پارتیشن بندی، کل فضای هارد دیسک را به چند بخش منطقی تقسیم کنید تا بتوانید از هر کدام از بخشها به عنوان یک درایو مجزا استفاده نمایید و برای ذخیره سازی دادههای مختلف از آنها کمک بگیرید. در این مطلب قصد داریم به بررسی پارتیشن بندی هارد دیسک بپردازیم پس تا انتها با ما همراه باشید.
انواع پارتیشن بندی هارد دیسک
پارتیشن بندی هارد دیسک به دو دسته نسخه قدیمی (MBR) و نسخه جدید (GPT) تقسیم میشود. به این صورت که از قالب بندی MBR برای پارتیشنهای کمتر از 2 ترابایت و برای پارتیشنهایی با ظرفیت بیشتر از قالب بندی GPT استفاده میشود. به همین منظور برای هر دوی آنها میتوانید از نرم افزارهای مختلف و یا از ابزار داخلی ویندوز استفاده کنید. در ادامه به بررسی این موضوع میپردازیم.
پارتیشن بندی با استفاده از نرم افزار Minitool Partition Wizzard در ویندوز
نرم افزار Minitool Partition Wizzard را دانلود، نصب و اجرا کنید. در پنجره اصلی این نرم افزار، تعداد درایوها نمایش داده میشود. برای پارتیشن بندی به کمک این نرم افزار ابتدا حافظه را به کامپیوتر متصل کنید. بعد از اتصال حافظه، درایو شما بارگذاری میگردد. اگر در این مرحله با مشکل مواجه شدید و درایوها به صورت خودکار بارگذاری نشدند، سیستم خود را ری استارت کنید. درایو جدید هیچ فضایی ندارد. در نواری که رو به روی درایو است بر روی گزینه Unallocated راست کلیک کنید و سپس در منوی باز شده، گزینه Crate را انتخاب نمایید.
در مرحله بعد فیلدهای مختلفی نمایش داده میشوند. در سطر اول میتوانید نام درایو را انتخاب کنید و در سطرهای بعدی نیز امکان انتخاب نوع فایل سیستم و حجم فضای مورد نیاز برای درایو وجود دارد. در مرحله بعد بر روی گزینه OK کلیک کنید، پارتیشن بندی شما به اتمام رسید.
پارتیشن بندی هارد دیسک با استفاده از ابزار داخلی ویندوز
حافظه را به دستگاه متصل کنید. عبارت Disk Managment را در قسمت پنجره ویندوز سرچ کنید و بعد از باز شدن پنجره، حافظههای متصل به دستگاه را مشاهده میکنید. درایوهایی نمایش داده میشوند که برخی از آنها پارتیشن بندی شدهاند. آن دسته از درایوهایی که پارتیشن بندی شدهاند با رنگ سرمهای قابل مشاهده هستند. همچنین درایوهای پارتیشن بندی نشده (Unallocated) با رنگ مشکی و درایوهای لاجیکالی با رنگ آبی کمرنگ مشخص شدهاند.
برای اینکه بتوانید درایوهای پارتیشن بندی نشده (درایوهای مشکی رنگ) را پارتیشن بندی کنید باید بر روی آنها راست کلیک کنید و در منوی باز شده گزینه New Simple Volume را انتخاب نمایید. در قسمت Volume Lable که در سطر سوم قرار دارد، نام درایو خود را انتخاب کنید. نام گذاری درایو دسترسی به اطلاعات را آسانتر میکند. همچنین این بستر را برای شما فراهم میکند که اگر با مشکل مواجه شدید برای ریکاوری اطلاعات، عملیات سریعتری در دسترس داشته باشید. بعد از انتخاب گزینه مورد نظر، گزینه Next را بزنید تا در مرحله بعد بتوانید حجم فضایی که برای درایو نیاز دارید را انتخاب کنید. بعد از انتخاب حجم فضا، نام درایویی که انتخاب کرده بودید نمایش داده میشود. در مرحله بعد قالب بندی و انتخاب سیستم را مشاهده میکنید که باید پیش فرض ویندوز یعنی گزینه NTFS را انتخاب کنید و اجازه دهید که مابقی گزینهها را به حالت پیش فرض باقی بمانند. اکنون درایو شما ساخته شده و به لیست درایوهای کامپیوتر نیز اضافه شده است.
چنانچه پارتیشن دوم USB را در File Explor مشاهده نمیکنید، USB را به سیستم متصل کنید و بار دیگر مدیریت دیسک (Disk Management) را باز کنید تا بتوانید پارتیشن زیر USB را مشاهده کنید. بر روی این گزینه راست کلیک کرده و گزینه Format را از منوی Context انتخاب کنید، راست کنید و گزینه Chang Drive Latter and Path را از منو انتخاب نمایید.
پارتیشن بندی در macOS
هارد را به مک متصل کنید. در پوشه Application، بر روی گزینه Utilities بزنید و سپس Disk Utility را اجرا کنید. در Disk Utility، لیستی از درایوها نمایش داده میشوند. بر روی هارد خود کلیک کنید. بعد از انتخاب درایو خارجی، بر روی تب Partitiom که در پنجره Disk Utility است کلیک کنید.
در مرحله بعد برای ایجاد پارتیشنهای جدید بر روی دکمه “+” کلیک کنید. فضای مورد نیاز خود را تعیین کنید. APFS را برای فرمت پارتیشنها انتخاب کنید. این نکته را در نظر داشته باشید که برای سازگاری بین پلتفرمها باید exFAT را انتخاب کنید.
بعد از تنظیم پارتیشنها، بر روی گزینه اعمال کلیک کنید. هشداری که Disk Utility نشان میدهد را کلیک کنید و به ساخت پارتیشنها ادامه دهید. بعد از ایجاد هر پارتیشن ممکن است لازم باشد که هر یک از آنها را مقداردهی اولیه کنید. برای اینکار باید به تب Erase بروید و فرمت پارتیشن را تغییر دهید. در واقع برای مقدار دهی اولیه هر پارتیشن باید بر روی Erase کلیک کنید.
مزایای پارتیشن بندی هارد دیسک
- امنیت دادهها: در صورتی که دادههای یکی از پارتیشنها با خطا مواجه شوند، این خطا به دادههای سایر پارتیشنها سرایت نمیکند و به همین منظور امنیت دادههای شما حفظ میشود.
- بهبود مدیریت دادهها: پارتیشن بندی این بستر را فراهم میکند که بتوانید دادههای خود را به صورت بهینهتر مدیریت و یا دسته بندی کنید.
- دسترسی سریعتر: یکی دیگر از مزایای پارتیشن بندی هارد، دسترسی سریع به دادههای مورد نیاز است.
- جلوگیری از تداخل سیستم عاملها: چنانچه قصد دارید چند سیستم عامل بر روی سیستم خود نصب کنید باید برای هر سیستم عامل یک پارتیشن مجزا در نظر بگیرید تا بتوانید از تداخل آنها جلوگیری کنید.
چه حافظههایی را پارتیشن بندی کنیم؟
پارتیشن بندی معمولا بر روی هارد دیسک های کامپیوتر، لپ تاپ، بیزینس باکس و سرور انجام میشود. اما معمولا برای تفکیک فلش کارت یا کارت های حافظه استفاده نمیشود. ناگفته نماند که در محیطهای لینوکس و ویندوز معمولا پارتیشنهای زیادی ساخته میشوند. این در حالی است که در مک بوک معمولا یک درایو برای پارتیشن بندی قرار داده میشود.
پارتیشن بندی هارد در بوت (Boot)
برای اینکه بتوانید چندین سیستم عامل را بر روی سیستم خود اجرا کنید باید هارد را به چند پارتیشن تقسیم کنید. به همین منظور برای ایجاد یک پارتیشن در Boot به تنظیمات UEFI یا BIOS بروید. کلید دسترسی به این تنظیمات در کامپیوترهای مختلف متفاوت میباشد.
معمولا یکی از کلیدهای F2، F10، F12 یا Delete است. در تنظیمات UEFI یا BIOS امکان تغییر ترتیب راه اندازی سیستم وجود دارد. سیستم عامل اصلی را باید در اولویت قرار دهید، تغییرات را ایجاد کنید و از این تنظیمات خارج شوید. در این مرحله باید کامپیوتر شما از رسانههای قابل بوت، بوت گردد.
سیستم عامل را بر روی پارتیشن مورد نظر نصب نمایید. بعد از نصب سیستم عامل، بار دیگر به تنظیمات UEFI یا BIOS بروید. ترتیب Boot را به منظور اولویت بندی پارتیشن با سیستم عامل جدید تغییر دهید. تغییرات را ذخیره و از تنظیمات UEFI یا BIOS خارج شوید. اکنون باید کامپیوتر در سیستم عامل جدید بوت شود.
برای اینکه بتوانید سیستمهای مختلف را بر روی پارتیشن های متفاوت نصب کنید، مراحل فوق را تکرار کنید.
نکات مهم هنگام پارتیشن بندی هارد دیسک
تا به اینجا با نحوه پارتیشن بندی هارد دیسک آشنا شدیم. اکنون میخواهیم به بررسی نکاتی بپردازیم که در هنگام پارتیشن بندی باید به آنها توجه کنید تا اینکار بدون ایجاد خطا برای شما انجام شود.
- قبل از پارتیشن بندی، از تمامی دادهها و اطلاعات هارد یک نسخه پشتیبان تهیه کنید. زیرا از آنجایی که پارتیشن بندی باعث ایجاد تغییراتی در ساختار درایو میشود، همیشه با خطر از دست دادن اطلاعات و دادهها رو به رو هستید.
- در صورتی که فراموش کردید قبل از پارتیشن بندی، یک نسخه پشتیبان تهیه کنید و در هنگام پارتیشن بندی اطلاعات شما از دست رفت میتوانید از نرم افزارهایی که برای بازیابی اطلاعات طراحی شدهاند کمک بگیرید.
- اگر در هنگام پارتیشن بندی با خطا مواجه شدید، بار دیگر بررسی کنید که آیا از اطلاعات خود نسخه پشتیبان تهیه کردهاید یا خیر و مطمئن شوید که خطای ایجاد شده ارتباطی با هارد ندارد.
- برای پارتیشن های خود نام های معنی دار انتخاب کنید تا شناسایی و دسترسی به آنها آسان باشد.
- هنگام انتخاب سیستم های فایل باید نوع سیستم عامل را در نظر بگیرید. APFS برای macOS و NTFS برای ویندوز مناسب است.
- اگر قصد استفاده از هارد در سیستم عاملهای مختلف را دارید، سیستمهای فایلی را انتخاب کنید که با انواع سیستم عاملها سازگار باشند.
جمعبندی نهایی
پارتیشن بندی هارد دیسک یک استراتژی مهم و ارزشمند برای مدیریت دادهها و اطلاعات میباشد. با در نظر گرفتن مواردی که در قسمتهای فوق بیان کردهایم، با پارتیشن بندی هارد بهترین استفاده از فضای ذخیره سازی خارجی را خواهید داشت.
به همین منظور افراشاپ در این مطلب به بررسی این موضوع در سیستم عاملهای مختلف پرداخته است. امیدواریم با ارائه این مطالب توانسته باشیم به شما در پارتیشن بندی هارد دیسک کمک کنیم.